κατανδραφύσσω

κατανδραφύσσω (Α)

φονεύω, σφάζω.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + -ανδρ-αφύσσω «σκοτώνω τους άνδρες» (< ανήρ

ἀνδρ-ός + ἀφύσσω «σκοτώνω», πρβλ. ανδρο-φονώ), τ. που μαρτυρείται μόνο στο παρόν σύνθ. ρ.].